- umbrosus
- umbrōsus, a, um, adj. [id.], full of shade, shady, umbrageous (class.; cf.
opacus): locus umbrosior,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3:fere aquosissima sunt quaecumque umbrosissima,
Sen. Q. N. 3, 11, 4:fico folium maximum umbrosissimumque,
Plin. 16, 26, 49, § 113:inter densas, umbrosa cacumina, fagos,
Verg. E. 2, 3:Silae,
Prop. 1, 20, 7; Ov. M. 1, 693:in umbrosis lucis,
Hor. C. 1, 4, 11:nemus,
Ov. M. 7, 75:salices,
id. F. 3, 17:vallis,
Verg. G. 3, 331:harundo,
id. A. 8, 34:orae Heliconis,
Hor. C. 1, 12, 5:arx Parnasi,
Ov. M. 1, 467:Ida,
id. ib. 11, 762:tecta,
Tib. 1, 4, 1:cavernae,
Verg. A. 8, 242:ripa,
Hor. C. 3, 1, 23:templa,
Ov. M. 11, 360.— Subst. plur.: umbrōsa, ōrum, n., the twilight, dim light (opp. tenebrae, clara lux), Sen. Ep. 94, 20.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.